“ὃς λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει”

Ι. Ο Ιησούς δεχόταν τις λοιδορίες επειδή είχε έρθει για να υπηρετήσει

Η λέξη «λοιδορία» σημαίνει χλευασμός, προσβλητική κοροϊδία. Στη  δική μας εποχή οι άνθρωποι την έχουν κάνει ολόκληρη τέχνη (π.χ. η τηλεοπτική εκπομπή Ράδιο Αρβύλα). Στην εποχή του Ιησού όμως η λοιδορία ήταν μια πολύ πιο σοβαρή υπόθεση. 

Μάλιστα ήταν ιδιαίτερα ανεπίτρεπτη απέναντι στους προεστούς. Στις Πράξεις 23, όταν ο απόστολος Παύλος μιλάει με σκληρά λόγια ενάντια στον Ανανία, οι παριστάμενοι τον προειδοποιούν ότι «λοιδορεί» τον αρχιερέα. Ο Παύλος, αν και δεν αλλάζει τη θέση του, κατευθείαν ζητά συγγνώμη για τη λοιδορία, επειδή γνωρίζει πως σύμφωνα με τον νόμο του Θεού (Έξ. 22:28) δεν είναι σωστό να κακολογεί κανείς τους άρχοντές του.

Ερχόμενοι στην Α’ Πέτρου, βλέπουμε πως το γεγονός ότι ο Ιησούς συνεχώς δεχόταν λοιδορίες υποδηλώνει ότι πολλοί Tον έβλεπαν ως υποτελή τους. Έναν άρχοντά τους ποτέ δε θα τολμούσαν να λοιδορήσουν δημόσια, όσο και να διαφωνούσαν μαζί του.

Η ερώτηση λοιπόν είναι: γιατί δέχτηκε να Tον αντιμετωπίσουν έτσι; Αν ήταν όντως ο άρχοντας της οικουμένης, γιατί δεν αντέδρασε άσχημα όταν Tου φέρονταν σαν να ήταν δούλος;

Την απάντηση δίνει ο ίδιος ο Ιησούς:

διότι ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε διά να υπηρετηθή, αλλά διά να υπηρετήση και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών. (Μάρκος 10:45)

O Ιησούς δέχτηκε τις λοιδορίες όχι ανεξάρτητα από ότι Tον υποτιμούσαν αλλά, ακριβώς, επειδή ήρθε ως υπηρέτης1.

ΙΙ. Ο Ιησούς δεχόταν τις λοιδορίες επειδή είχε έρθει για να πεθάνει

Μια αντιπαράθεση από μόνη της δεν είναι αναγκαστικά κάτι κακό. Μπορεί να προκύψει ανάμεσα σε δύο πρόσωπα που αγαπιούνται. Αυτό όμως που εκδηλώνει μια πιο σκοτεινή πρόθεση σε μια αντιπαράθεση είναι το στοιχείο της λοιδορίας. Η λοιδορία δεν είναι κάτι παραγωγικό — έχει σκοπό μόνο να μειώνει τον άλλον. Πίσω από τη λοιδορία πάντοτε υπάρχει μια καρδιά που μισεί.

Αν και κάποιοι ισχυρίζονται πως τα λόγια και οι σκέψεις δεν βλάπτουν, στα μάτια του Ιησού όμως μια τέτοια ξεκάθαρη πρόθεση καρδιάς ήταν το ίδιο και το αυτό με τον φόνο:

Ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους, Μη φονεύσης· όστις δε φονεύση, θέλει είσθαι ένοχος εις την κρίσιν. Εγώ όμως σας λέγω ότι πας ο οργιζόμενος αναιτίως κατά του αδελφού αυτού θέλει είσθαι ένοχος εις την κρίσιν. (Ματθαίος 5:21-22)2

Αυτό μας δίνει τον δεύτερο λόγο γιατί δέχτηκε ο Ιησούς τις συνεχείς λοιδορίες.  Δέχτηκε τον φόνο επειδή ήρθε για να πεθάνει. Το να βιώνει κάθε μέρα τον θάνατο δεν ήταν κάτι που Tον έβγαζε έξω από τον δρόμο Tου· ήταν κάτι που Tου θύμιζε συνεχώς τον λόγο για τον οποίο είχε έρθει.

~~~

Πώς μας βοηθά λοιπόν το γεγονός ότι έχουμε ένα τέτοιο ευαγγέλιο;  Μπορεί να μην είμαστε δούλοι με «διεστραμμένους κυρίους»,  αλλά σίγουρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε παρόμοιες ή αντίστοιχες καταστάσεις.

Κλείνουμε με δύο πρακτικές εφαρμογές.

α) Δεχόμαστε κι εμείς τις λοιδορίες επειδή έχουμε ιατρευτεί από τον Ιησού

Από τη στιγμή που έχουμε αγγιχθεί από τον Ιησού και έχουμε δεχθεί τα πάθη του «υπέρ υμών» το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας βρίσκουν οι λοιδορίες. Δε χρειάζεται να τις παίρνουμε προσωπικά όμως, γιατί γνωρίζουμε ότι ο πραγματικός στόχος είναι ο Χριστός, και μας διώκουν για χάρη του ονόματός Tου.

Ένα καλό παράδειγμα μας έρχεται από το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο. Στο κεφάλαιο 9 γιατρεύει ο Ιησούς έναν τυφλό και οι Φαρισαίοι έρχονται για να ερευνήσουν. Στη συνέχεια, φτάνουν στο σημείο να λοιδορούν τον θεραπευμένο τυφλό – όχι όμως επειδή τους έχει κάνει κάτι, αλλά επειδή ανήκει πλέον στον Χριστό.

Ελοιδόρησαν λοιπόν αυτόν και είπον· Συ είσαι μαθητής εκείνου. (Ιωάννης 9:28)

β) Ευλογούμε αυτούς που μας λοιδορούν επειδή κι εμείς ευλογηθήκαμε ενώ ακόμα χλευάζαμε

Επειδή η σιωπή από μόνη της δεν μαρτυρεί απαραίτητα μια αλλαγμένη καρδιά, η προτροπή δεν είναι απλώς να μη μιλάμε όταν μας λοιδορούν. Αντιθέτως, όπως έκανε ο Χριστός πάνω στο σταυρό, καλούμαστε να ανταποδώσουμε το κακό με το καλό. Το δηλώνει αυτό ο ίδιος ο Πέτρος στο επόμενο κεφάλαιο, λέγοντας:

μη αποδίδοντες κακόν αντί κακού ή λοιδορίαν αντί λοιδορίας, αλλά το εναντίον ευλογούντες, επειδή εξεύρετε ότι εις τούτο προσεκλήθητε, διά να κληρονομήσητε ευλογίαν. (Α’ Πέτρου 3:9)

Ο ρόλος μας  δηλαδή πρέπει να είναι ενεργός. Δε δεχόμαστε απλώς τις λοιδορίες, αλλά «λοιδορούμενοι ευλογούμεν», έτσι ώστε η χάρις του Χριστού να εκδηλωθεί και ο κόσμος να μάθει ότι η βασιλεία των ουρανών έχει φτάσει στη γη και ήδη μεταβάλλει τον κόσμο μας.

  1.  Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο που όλη αυτή η περικοπή αποτελεί έναν απόηχο της περικοπής περί του πάσχοντος δούλου (από τον Ησαΐα 53) που θα έστελνε ο Θεός για να σώσει τον λαό του.
  2.  Δείτε επίσης Σοφία Σιράχ 22:24 – “πρὸ πυρὸς ἀτμὶς καμίνου καὶ καπνός· οὕτως πρὸ αἱμάτων λοιδορίαι”

Tα νεα άρθρα σε email

Εγγραφείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε τα νέα άρθρα όταν δημοσιεύονται.

Scroll to top