Η Ευαγγελική Εκκλησία της Ελλάδος διατηρεί έναν κατασκηνωτικό χώρο, όπου από το 1955 πραγματοποιούνται κατασκηνωτικά προγράμματα. Οι εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης βρίσκονται στο 47ο χλμ. της επαρχιακής οδού Αθηνών – Καλάμου – Αγ. Αποστόλων. Η δυναμικότητα, βάσει της άδειας ίδρυσης της κατασκήνωσης, είναι 200 παιδιά. Κάθε χρόνο, από τέλη Ιουνίου μέχρι αρχές Σεπτεμβρίου, πραγματοποιούνται περί τις 4 – 5 κατασκηνωτικές περίοδοι με 130 – 170 παιδιά ανά περίοδο.
Οι σκοποί της κατασκήνωσης της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Ελλάδος είναι αποκλειστικά πνευματικοί, κοινωφελείς, φιλανθρωπικοί, πολιτιστικοί, εκπαιδευτικοί, θρησκευτικοί και ποτέ κερδοσκοπικοί. Η δραστηριότητά της αφορά κυρίως τη διοργάνωση κατασκηνωτικών περιόδων για παιδιά οικογενειών, όχι μόνο της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας, αλλά και Εκκλησιών άλλων αποχρώσεων και δογμάτων.
Η παροχή υπηρεσίας σε όλα τα επίπεδα, στην κατασκήνωση και η επάνδρωσή της, είναι αμιγώς και μόνο εθελοντική, από άτομα της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Ελλάδος. Επίσης, η διοργάνωση και πραγματοποίηση χριστιανικών συνεδρίων για εφήβους και νέους, σεμιναρίων πνευματικού περιεχομένου, εκδηλώσεις θρησκευτικού περιεχομένου, ομιλίες, διαλέξεις, αποτελούν μέρος των δραστηριοτήτων της κατασκήνωσης.
Εκτός από τις καλοκαιρινές κατασκηνωτικές περιόδους οι εγκαταστάσεις, ιδιαίτερα του Ξενώνα, είναι διαθέσιμες και κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Συνολικά οι οικογένειες, οι νέοι, οι έφηβοι και τα παιδιά που φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης και του Ξενώνα κάθε χρόνο, ξεπερνούν τα 1000 άτομα!
Σηκώνουμε χέρια ευχαριστίας και δοξολογίας στο όνομά Του, όλοι εμείς που έχουμε γευτεί τη μυρουδιά του Καλάμου, όλοι εμείς που έχουμε υπάρξει κατασκηνωτές στον ευλογημένο αυτόν χώρο, που έχουμε υπηρετήσει το πρόσωπο του Κυρίου ανάμεσα στα παιδάκια στην πλαγιά του Καλάμου! Όλοι οι γονείς επίσης που συνεχίζουν να στέλνουν τα παιδιά τους, θα σήκωναν μαζί μας τα χέρια, ευχαριστώντας Εκείνον για την κατασκήνωση αυτή!
Από το 1955 που βγήκε η πρώτη άδεια λειτουργίας, κάθε χρόνο ανελλιπώς η κατασκήνωσή μας στον Κάλαμο γεμίζει από τις παιδικές φωνές, τους ύμνους και τα τραγούδια, τα γέλια και τις κραυγές, δίνοντας το τελείως ιδιαίτερο στίγμα της, όχι μόνο στη γύρω περιοχή αλλά και στην πολύ ευρύτερη. Πάντα θυμόμαστε τον γλυκύτατο αιδ. Σταύρο Δεληγιαννίδη, ποιμένα της εκκλησίας του Πειραιά, αυτόν που έψαξε και βρήκε αυτήν την πλαγιά του Καλάμου και με πολλή θέρμη, αγάπη και προσωπική εργασία φρόντισε να ξεκινήσει η πρώτη κατασκηνωτική περίοδος. Είναι ένας χώρος 30 στρεμμάτων στη Βορειοανατολική Αττική σε περίπου 2,5 χιλιομέτρων απόσταση από τη θάλασσα, την παραλία των Αγίων Αποστόλων.
Σχεδόν όλη η έκταση της κατασκήνωσης βρισκόταν μέχρι τον Αύγουστο 2017 σε μια πευκόφυτη περιοχή μέσα στο δάσος. Τα πεύκα, μετά την τότε καταστροφική πυρκαγιά, έχουν αντικατασταθεί με δεκάδες δασώδη δέντρα χαμηλής καυστότητας, πλατάνια, βελανιδιές, σφενδάμους, μουριές, παυλώνια.
Η διαμονή των παιδιών πολύ ευχάριστη, απόλυτα ασφαλής, περιλαμβάνει βιβλικά μαθήματα, πολλά ψυχαγωγικά προγράμματα, μουσική, εργαστηριακές και καλλιτεχνικές ασχολίες και θεατρικές παραστάσεις, παιχνίδια, αθλοπαιδιές, μπάνιο στην πισίνα, ή κατ’ επιλογή στη θάλασσα, εκδρομές και πολλές άλλες δραστηριότητες που περιλαμβάνει το πρόγραμμα του εκάστοτε αρχηγού.
Πάντα υπάρχει παρουσία γιατρού και νοσηλευτή στον χώρο της κατασκήνωσης και ναυαγοσώστη κατά την κολύμβηση. Καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας, τα παιδιά είναι κάτω από τη συνεχή επίβλεψη των ομαδαρχών, ενώ το προσωπικό της κουζίνας φροντίζει για την πλούσια διατροφή τους.
Τα άτομα που επανδρώνουν την κατασκήνωση είναι όλοι εθελοντές, οι οποίοι προσφέρουν ευχαρίστως τις υπηρεσίες τους χωρίς καμία ανταπόδοση. Το κύριο κριτήριο επιλογής τους είναι η λαχτάρα τους να υπηρετήσουν Εκείνον που έχουν ήδη αγαπήσει και θέλουν να βρεθούν ανάμεσα στα παιδιά διακονώντας τα.
Η προετοιμασία όλου του προγράμματος από τους αρχηγούς, ξεκινάει από τον προηγούμενο χειμώνα. Η συγκρότηση επίσης της ομάδας των ομαδαρχών επιτελείται στις αρχές της χρονιάς.
Τα βιβλικά μαθήματα και οι ύμνοι, κατέχουν κυρίαρχο ρόλο στο όλο πρόγραμμα και η παρουσία του Κυρίου μας είναι αισθητή σε κάθε γωνιά της κατασκήνωσης, από το ένα άκρο μέχρι το άλλο. Πάντα, και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, φιλοξενούμε προσφυγόπουλα ή παιδιά μεταναστών ή ακόμα και ασυνόδευτα παιδιά από τα μέτωπα του πολέμου. Ένα φυτώριο είναι η κατασκήνωσή μας, όπου πέφτει ο Βιβλικός σπόρος στις παιδικές καρδούλες με λόγια και με παραδείγματα ζωής. Τη σκυτάλη μετά την παραλαμβάνουν τα Κυριακά Σχολεία των εκκλησιών, συνεχίζοντας το έργο!
Τι είναι ΓΙΑ ΜΑΣ όμως η πλαγιά αυτή;
Είναι η γωνιά της γης που Εκείνος άγγιξε πολλούς από μας και γνωρίσαμε την αγάπη Του. Πόσοι από μας δεν ακούμε «Κάλαμος» και η καρδιά μας σκιρτάει, γιατί σημαίνει κάτι τελείως ιδιαίτερο για μας! Πολλοί αρχηγοί τώρα, ή και ομαδάρχες, κάποια στιγμή γονάτισαν στην κατασκήνωση του Καλάμου, γνώρισαν τη χάρη Του και τώρα Τον υπηρετούν!
Σημείο αναφοράς, φως λαμπερό, που πολλές φορές γυρίζουμε πίσω και συνειδητοποιούμε πως, ναι, αυτό το έμαθα εκεί, αυτό το άκουσα πρώτη φορά εκεί, εκεί γονάτισα και έκλαψα για πρώτη φορά, εκεί έτρεμα από συγκίνηση στην αποστολική βραδιά με το φως της λάμπας πετρελαίου. Ήταν εκεί που ακόμα λίγο και θα έφεγγε κι έλεγες: «Κύριε, ας μείνουμε λίγο ακόμα να Σου μιλάμε και να ψάλλουμε για Σένα». Κι ήταν τόση η φλόγα και ο πόθος και η αγάπη για Κείνον, που δεν σταμάταγε ακόμα κι όταν κατεβαίναμε στα αστικά κέντρα.
Παιδικοί ύμνοι και τραγούδια, ατελείωτο παιχνίδι μέχρι πάνω στο βουνό, βραδινή συμπροσευχή μετά από σκέψεις του ομαδάρχη και πρωινό μάθημα με τον ομαδάρχη, κολύμβηση, μάθημα όλοι οι κατασκηνωτές μαζί και υμνωδία, πρωινή γυμναστική με τη δυνατή φωνή του αρχηγού να δίνει τον ρυθμό, νοστιμότατο φαγητό, σκηνές με τεντόπανο! Αυτή η μυρουδιά του Καλάμου που την ξεχωρίζεις ανάμεσα σε πολλές!
Εκεί, τα πρώτα μαθήματα για την αγάπη Του και πώς Εκείνος έσκυψε να πάρει το χαμένο πρόβατο. Εκεί μαθαίνουν τα παιδάκια μας πώς να προσεύχονται σ’ Εκείνον, να Τον δοξάζουν και να Τον ευχαριστούν. Πριν καν τελειώσει η κατασκηνωτική περίοδος, σκέφτονται πότε θα ξανάρθουν και δεν κρατιούνται τις μέρες πριν ξεκινήσει.
Από το 1955 μέχρι και σήμερα η κατασκήνωση άλλαξε τελείως όψη με τη συνεχή ένθερμη διακονία και υπηρεσία πολλών αδελφών και την υποστήριξη δεκάδων δωρητών. Όλους τους ευχαριστούμε θερμά!
Έτσι, απέκτησε μία αξιοζήλευτη σύγχρονη κουζίνα και τραπεζαρία δυναμικότητας 200 ατόμων, 13 σκηνές, ανεξάρτητο κλιματιζόμενο κοιτώνα με κεραμοσκεπή για τους μικρούς κατασκηνωτές, βάσει προδιαγραφών ιατρείο – νοσοκομείο, πολλούς σύγχρονους χώρους ατομικής υγιεινής, σύγχρονα αντλιοστάσια και μηχανοστάσια, διπλό δίκτυο ύδρευσης με αυτονομία πλέον των 40 τόνων, διπλό δίκτυο πυρόσβεσης με καταιωνιστήρες που προστατεύουν όλες τις εγκαταστάσεις της, γεννήτρια ικανή να υποστηρίξει όλες τις δραστηριότητες της κατασκήνωσης και του Ξενώνα, σύγχρονες και πιστοποιημένες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, αλεξικέραυνο προστασίας, άνετο χώρο συγκέντρωσης 200 ατόμων, αμφιθέατρο 300 θέσεων, γήπεδο ποδοσφαίρου με φυσικό χλοοτάπητα, beach-volley με ποταμίσια άμμο, παιδική χαρά πιστοποιημένη, πισίνα με σκιασμένο περιβάλλοντα χώρο και αναψυκτήριο, χώρο εργαστηρίου, πολλούς σκιασμένους χώρους υπαίθριας συμμελέτης καθ’ ομάδας, φυσικό χλοοτάπητα στην κεντρική πλατεία και άπειρες γωνιές στο βουνό για παιχνίδι! Σ’ αυτά θα πρέπει να προστεθούν και οι παροχές της όμορης έκτασης, όπου βρίσκεται το Κέντρο Νεότητας, δυναμικότητας 100 ατόμων, με κλιματιζόμενα δωμάτια και αυτόνομη σύγχρονη κουζίνα – τραπεζαρία ανάλογης χωρητικότητας, άνετο περιβάλλοντα χώρο με γήπεδο μπάσκετ. Όλα τα ανωτέρω είναι βάσει αδειοδοτήσεων και πιστοποιήσεων της Περιφέρειας Ανατολικής Αττικής, του Δήμου Ωρωπού, του Δασαρχείου και της Πολεοδομίας.
Μια δύσκολη καμπή που γνώρισε η κατασκήνωση, ήταν η καταστροφική πυρκαγιά του Αυγούστου 2017. Δοξάζουμε τον Θεό, γιατί Εκείνος μέσα στη δοκιμασία μάς φύλαξε, μας κράτησε και δίνοντάς μας σοφία κινήσεων, η κατασκήνωση ήταν έτοιμη από το επόμενο καλοκαίρι! Τον ευχαριστούμε! Ευχαριστούμε επίσης όλους τους εθελοντές και δωρητές που συνέδραμαν στην όλη προσπάθεια. Με τη δύναμή Του δε χάθηκε καμία κατασκηνωτική χρονιά!
Έτσι, η κατασκήνωσή μας συνεχίζει και σήμερα, όπως κάθε χρονιά, είναι έτοιμη να ανοίξει τις πόρτες της και να υποδεχτεί τους μικρούς μας φίλους, ανανεωμένη, ανακαινισμένη, ασφαλής, σύγχρονη, λειτουργική!
Ευχαριστούμε τους γονείς που κάθε χρόνο μάς εμπιστεύονται τα παιδάκια τους και τα στέλνουν να μείνουν σε σκηνές! Εκεί ανάμεσα, είναι και η δική Του σκηνή!
Τη δική Του σκηνή αποζητούσα δεκάχρονος περίπου, όταν βρέθηκα για πρώτη φορά στον Κάλαμο ως κατασκηνωτής, περί τα έξι χρόνια μετά, ως ομαδάρχης, και τα δεκαοκτώ τελευταία χρόνια, από τη θέση της διαχείρισης της κατασκήνωσης. Η προσευχή πάντα είναι, Εκείνος να δίνει σε όλους που Τον υπηρετούν στον χώρο αυτό, αγάπη για το πρόσωπό Του, αγάπη για το έργο αυτό ανάμεσα στα παιδάκια, ταπεινό πνεύμα διακονίας και ανοιχτά αυτιά, για να ακούμε τη δική Του οδηγία αναφορικά με την πορεία της κατασκήνωσης. Δοξάζουμε τον Κύριο για τους πολύτιμους συνεργάτες, που ο καθένας βάζει το δικό του λιθαράκι και συμμετέχει στην ευλογία που λέγεται κατασκήνωση του Καλάμου! Ευχαριστούμε τον Θεό επίσης για τους δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, αδελφούς που στηρίζουν με πολλούς τρόπους το έργο της, βάζοντας την κατασκήνωση στον οικογενειακό τους προϋπολογισμό!
Πιστεύουμε ακράδαντα πλέον πως η δοκιμασία της φωτιάς του ‘17, που Εκείνος επέτρεψε, υπήρξε το εφαλτήριο για να αποκτήσει η κατασκήνωση ένα τελείως νέο πρόσωπο και προφίλ, φεύγοντας μπροστά, και να γίνει μια ανταγωνιστική κατασκήνωση, προσφέροντας στα παιδιά ασφάλεια, άνεση, λειτουργικότητα σε ένα όμορφο περιβάλλον. Μέσα από τον πόνο της δοκιμασίας, ανέτειλε η καινούρια μέρα μεγαλύτερης ευλογίας στην κατασκήνωση, αφού Εκείνος μας έδειξε τη νέα «ρότα» που θα επιθυμούσε να πορευτούμε για τα επόμενα χρόνια! Ποιος θα ήταν τόσο καινοτόμος που θα πρότεινε νέα σχέδια τελείως διαφορετικού ύφους από τα υπάρχοντα; Και ποιοι θα τα αποδέχονταν, εφόσον η ροή των πραγμάτων δε φαινόταν να αποζητά κάποια αλλαγή; Εκείνος όμως, έχοντας τα δικά Του σχέδια, μας γύρισε τη σελίδα και μας έδειξε τη νέα προοπτική εκτόξευσης της κατασκήνωσης στα επίπεδα της πλήρους ασφάλειας, της σύγχρονης λειτουργικότητας και της αισθητικής, της υψηλής παροχής υπηρεσιών, καθιστώντας την ανταγωνιστική, ισότιμη με άλλες κατασκηνώσεις. Η ευλογία ήδη ξεδιπλώνεται μπροστά μας σε όλο και πιο μεγάλο βαθμό και είναι τόσο πλούσια, εφόσον από την πρώτη στιγμή του πόνου και του κλάματος μέσα στα αποκαΐδια, Εκείνος μας κράτησε κι εμείς Τον γραπώσαμε από το χέρι ξεκινώντας στην κατεύθυνση που Εκείνος έδειχνε.
Βλέποντας στο μέλλον!
Με τις πιο κάτω γραμμές θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας και να σας καταθέσουμε την εικόνα της οριακής κάλυψης των αναγκών της κατασκήνωσης αναφορικά με τους χώρους και τις εγκαταστάσεις της. Η ζήτηση είναι πολύ μεγάλη και πολλές φορές οι εγκαταστάσεις της ασφυκτιούν, προσπαθώντας να ανταποκριθούν στην αριθμητική απαίτηση των αιτήσεων.
Ο οραματισμός μας είναι να επεκταθεί προς την πάνω πλευρά του λόφου με καινούριες σκηνές, κοινόχρηστους χώρους και ξενώνες για ζευγάρια ή οικογένειες. Έτσι, η δυναμικότητα της κατασκήνωσης θα αυξηθεί κατά πολύ, εξυπηρετώντας περισσότερους κατασκηνωτές ανά περίοδο. Οι ξενώνες θα εξυπηρετούν ζευγάρια με ή χωρίς παιδιά και θα έχουν αυτονομία κοινόχρηστων χώρων. Θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αφού θα πληρούν κατασκευαστικά τις προϋποθέσεις. Περιμετρικά της κατασκήνωσης θα υπάρχει ικανού πλάτους διάδρομος προστασίας, δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα μετακίνησης ηλεκτρικού αμαξιδίου. Τα σχέδια έχουν ήδη κατατεθεί στις αρμόδιες αρχές και με τη λήψη της άδειας, πρώτα ο Θεός, θα μπορέσει ο οραματισμός αυτός να αρχίσει να πραγματοποιείται. Ζητάμε να σταθείτε δίπλα μας με προσευχή και με όποιον άλλο τρόπο ο Κύριος βάλει στην καρδιά σας!
Τα πιο κάτω λόγια, κατά την αποχώρηση των παιδιών από την κατασκήνωση, είναι το απόσταγμα της δέησης προς Εκείνον που στέκεται Παρών στην όλη αυτή προσπάθεια, προστατεύοντας, καθοδηγώντας, ευλογώντας, κάνοντας έντονη την παρουσία Του σε κάθε γωνιά της κατασκήνωσης δεκαετίες τώρα, και ευχαριστία σε όλους αυτούς που διακόνησαν τα παιδιά.
«Με δέος, Κύριε, με ταπεινό δικό Σου πνεύμα και με απερίγραπτη αγάπη για το πρόσωπό Σου και το έργο Σου ανάμεσα στα παιδάκια αγγίζουμε το ιμάτιό Σου για να φέρεις ίαση και ευλογία! Γονατιστοί και με τα χέρια σ’ Εσένα υψωμένα, Σε δοξάζουμε και Σ’ ευχαριστούμε, γιατί οι πόρτες της κατασκήνωσης άνοιξαν και ξανά – άνοιξαν και «αύριο» πάλι ανοιχτές θα είναι, για να υποδεχτούν παιδικές καρδιές! Εσένα δοξάζουμε και Σ’ ευχαριστούμε, για τις με ασφάλεια ευλογημένες ημέρες και νύχτες που πέρασαν οι μικροί μας κατασκηνωτές στον χώρο που Εσύ μας έχεις χαρίσει δεκαετίες τώρα! Πάνω από 300 στόματα έψαλλαν σ’ Εσένα, πάνω από 300 καρδιές ήταν χωράφι σποράς, καθώς τα παιδικά πρόσωπα έσκυψαν πάνω στον Λόγο Σου»!
Πολλά «θερμά ευχαριστώ», για την εξαίρετη διακονία και υπηρεσία από καρδιάς προς Εκείνον, στα αρχηγεία που με τα επιτελεία τους έτρεξαν τη διαδρομή που είχαν αναλάβει! Ευχαριστούμε τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό, που επάνδρωσαν εθελοντικά την προσπάθεια! Πολλά «θερμά ευχαριστώ» στην ομάδα της κουζίνας, που πάντα ακούραστα έκαναν το extra μίλι με τις πεντανόστιμες γεύσεις, κάνοντας τον ουρανίσκο όλων να τρελαίνεται!
Ακούραστοι εθελοντές, δίνοντας το καλύτερο κομμάτι του εαυτού σας και της δύναμής σας, ήσασταν εδώ για τις ανάγκες της κατασκήνωσης!
Αποτελείτε την κινητήριο δύναμη της κατασκήνωσης, αυτή που έρχεται σε άμεση επικοινωνία με τον κατασκηνωτή, είστε ο προσωπικός σπορέας του Λόγου Του, αυτός που σκύβει στο παιδί και το διακονεί πρώτα με τη ζωή του και μετά με τα λόγια του! Εδώ έγιναν φιλίες καινούριες, πολλές φιλίες, φιλίες που θα κρατήσουν ολόκληρη ζωή και γιατί όχι, υποσχέσεις σ’ Εκείνον, που πολλές από αυτές μια ολόκληρη ζωή θα κρατήσουν!
Ο γεμάτος χώρος με παιδικές φωνές, τρέξιμο, γέλια, χαρά, φως, άρωμα και μυρωδιά κατασκήνωσης μένει πίσω! Το σουβλάκι στα κάρβουνα, το καλαμπόκι στα κάρβουνα, το παγωτό χωνάκι, τα ατομικά παιχνίδια, τα ομαδικά παιχνίδια, το εργαστήρι, ο θησαυρός, το κολύμπι, όλα έγιναν μια νοσταλγική ανάμνηση! Συνοφρυωμένα πρόσωπα καθώς οι μέρες έχουν τελειώσει, δάκρυα αποχωρισμού, καθώς το πούλμαν ξεκινάει, λάμψη όμως χαράς κι αναλαμπή, με την προσμονή της επανόδου μετά από μήνες!
Συνεχίζουμε να έχουμε τα χέρια υψωμένα, δοξολογίας και ευγνωμοσύνης! Η δική Του σκηνή παραμένει ανάμεσα στις δικές μας, θα μείνει εκεί και θα μας περιμένει!
«Τελευταίοι, Κύριε, κλείνουμε την πόρτα, δίνουμε ραντεβού το επόμενο καλοκαίρι»!
Με δική Του αγάπη
