Mόνο κάποιος που μιλάει χωρίς να σκέφτεται μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει Θεός. Κοιτάζοντας τη φύση γύρω μας, τον ουρανό, τα αστέρια, το ίδιο μας το σώμα, το πώς δημιουργείται η ζωή μέσα στην κάθε μητέρα, το πώς ωριμάζει και γεννιέται ένα μικρό ανθρωπάκι – βλέποντας όλα αυτά και άλλα πολλά, μόνο όσοι δεν σκέφτονται τολμούν να πουν τη μεγαλύτερη ασοφία που υπάρχει: ότι δεν υπάρχει Θεός. Όλα αυτά τα έβλεπε, τα θαύμαζε και κατέληξε να γράψει ο Δαυίδ. «Τα ουράνια φανερώνουνε το μεγαλείο του Θεού και δείχνει το στερέωμα τα έργα που έχει φτιάξει» (Ψαλμός 19:2). Το εδάφιο αυτό αποτελεί την αρχή του Ψαλμού 19, ενός από τους πιο παραστατικούς, όμορφους και γεμάτους με εικόνες Ψαλμούς. Όλοι οι χριστιανοί πιστεύουμε σε έναν Θεό, ο οποίος είναι ο τέλειος, ο απόλυτος δημιουργός, σύμφωνα με τις πρώτες λέξεις ολόκληρης της Αγίας Γραφής. «Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη» (Γένεσις 1:1). Αυτός ο Θεός υπήρχε από πάντα και θα υπάρχει για πάντα μαζί με όσους Τον ακολουθούνε. Έχουμε άπειρες αποδείξεις για τον Θεό μας- για τη δύναμή Του, την αγάπη Του σε όλα τα επόμενα εδάφια ολόκληρης της Αγίας Γραφής, μέσα από τα οποία μας μιλάει και μας καθοδηγεί.
Μέσα στους αιώνες και φυσικά και σήμερα, βλέπουμε την προσπάθεια του ανθρώπου να καταλάβει ποιος είναι και τι ακριβώς είναι αυτός ο Θεός. Η απάντηση είναι απλή, αλλά ταυτόχρονα τόσο όμορφη: «Τα ουράνια φανερώνουνε το μεγαλείο του Θεού και δείχνει το στερέωμα τα έργα που έχει φτιάξει» (Ψαλμός 19:2). Αυτό το εδάφιο μπορούμε να πούμε ότι είναι υπεραρκετό. Ευτυχώς όμως δεν έχουμε μόνο αυτό το εδάφιο να μας λύνει τις όποιες απορίες έχουμε για τον Θεό. Ολόκληρη η Αγία Γραφή είναι η ζωντανή αποκάλυψη Εκείνου σ’ εμάς. Είναι οι μαρτυρίες των ανθρώπων που Εκείνος ενέπνευσε, Εκείνος καθοδήγησε να γράψουν τα ζωντανά τα λόγια τα δικά Του. Με αποκορύφωμα φυσικά τον Υιό Του τον Ιησού Χριστό, όπως πολύ όμορφα θα περιγράψει ο συγγραφέας της προς Εβραίους Επιστολής: «Αφού ο Θεός τα παλιά χρόνια μίλησε στους προπάτορες πολλές φορές και με ποικίλους τρόπους διά των προφητών, σ’ αυτούς εδώ τους έσχατους καιρούς μίλησε σ’ εμάς μέσω του Υιού του (Εβραίους 1:1). Ποιος είναι ο Θεός στον Οποίο πιστεύουμε; Μέσα από τον Λόγο Του και μέσα από τις ποικίλες επεμβάσεις Του στη ζωή μας, μπορούμε να καταλάβουμε την προσωπικότητα του Θεού, τη φύση του Θεού και τη σχέση του Θεού με τον κόσμο μας.
Η προσωπικότητα του Θεού
Ο Θεός μας είναι ένα πρόσωπο. Δεν είναι απλά κάποια αόρατη δύναμη πίσω από όλα (δεν είναι «η δύναμη της φύσης», για παράδειγμα), είναι ένα πρόσωπο, πολύ ανώτερο και πολύ μεγαλύτερο από την απλά πανθεϊστική φιλοσοφία, που μπορεί να ακούσει κανείς εκεί έξω. Για παράδειγμα, γνωρίζει τα πάντα, νιώθει αγάπη για όλους μας, ενεργεί και επεμβαίνει στη ζωή μας, μας μιλάει και μας ανταμείβει, όπως διαβάζουμε: «Χωρίς όμως πίστη είναι αδύνατο να ευαρεστήσει κανείς το Θεό, γιατί αυτός που τον πλησιάζει πρέπει να πιστεύει ότι υπάρχει Θεός και ότι ανταμείβει όσους τον αποζητούν» (Εβραίους 11:6). Πίστη λοιπόν, όχι πίστη απλά ότι κάπου εκεί ψηλά υπάρχει ένας Θεός. Πίστη ότι αυτός ο Θεός είναι πρόσωπο, έχει προσωπικότητα και είναι σήμερα και αύριο και για πάντα εδώ δίπλα μας και μας μιλάει.
Κάποιοι φοιτητές καθώς ταξίδευαν, συζητούσαν μεταξύ τους μέσα στο τρένο για τον Θεό και την Αγία Γραφή. Ξαφνικά πλησιάζει έναν από αυτούς μια προβληματισμένη γυναίκα γύρω στα εβδομήντα, η οποία κρατούσε σφιχτά πάνω της την τσάντα της και τον ρωτάει: «Άκουγα τα όσα λέγατε και ήθελα να σε ρωτήσω, πιστεύεις ότι υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο;» Αυτός απάντησε: «Φυσικά και το πιστεύω, αλλά γιατί ρωτάτε;» «Σ’ αυτήν την τσάντα κουβαλάω τις στάχτες του εγγονού μου, τις οποίες θα τοποθετήσουμε στο κοιμητήριο, μόλις φτάσει το τρένο στην επόμενη πόλη». Ο φοιτητής το σκέφτηκε για λίγο και είπε: «Αρχικά, τα συλλυπητήριά μου, επιτρέψτε μου όμως να ρωτήσω, τι πιστεύετε για τον Θεό;» Εκείνη απάντησε: «Ο Θεός είναι η αόρατη δύναμη πίσω από όλα, η δύναμη αυτή που δίνει πνοή στο σύμπαν». Στη συζήτηση που ακολούθησε ο νεαρός ανακάλυψε ότι η κυρία αυτή πήγαινε για χρόνια στην εκκλησία, χωρίς ποτέ της όμως να έχει μια προσωπική σχέση με τον Θεό, χωρίς να έχει απαντήσεις με σιγουριά για το τι γίνεται μετά τον θάνατο, δίχως να έχει γνωρίσει ποτέ σε βάθος την αγάπη του Θεού προσωπικά μέσα στην καρδιά και τη ζωή της. Ο νεαρός φοιτητής με αγάπη τής εξήγησε ότι ο Θεός δεν είναι απλά μια αόρατη δύναμη, αλλά ένα πρόσωπο με προσωπικότητα, την οποία μας αποκάλυψε τέλεια μέσα από τον Υιό Του τον Ιησού Χριστό.
Επίσης η προσωπικότητα αυτή είναι ένα πνεύμα. «Ο Θεός είναι πνεύμα. Κι αυτοί που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με τη δύναμη του Πνεύματος, που φανερώνει την αλήθεια» (Ιωάννης 4:24). Δεν περιορίζουν τον Θεό όσα περιορίζουν εμάς, όπως η διάσταση του χώρου, του χρόνου, της βαρύτητας. Αυτό είναι κάτι που μπερδεύει πολύ κόσμο. Καθώς ως άνθρωποι για να πιστέψουμε κάτι, πρέπει να το δούμε, να το πιάσουμε – και με τον Θεό αυτό δεν γίνεται. Είναι αδύνατο κανείς να κατανοήσει σε βάθος ποιος πραγαμτικά είναι ο Θεός, καθώς όλοι μας έχουμε ένα πεπερασμένο μυαλό με περιορισμένη δυνατότητα αντίληψης του αόρατου πνευματικού κόσμου που μας περιβάλλει.
Παρ’όλα αυτά Εκείνος επικοινωνεί μαζί μας μέσα στο πνεύμα μας, μέσα στην ψυχή μας. Μπορούμε να απολαμβάνουμε και να νιώθουμε τη παρουσία Του, όχι με τις ανθρώπινες αισθήσεις μας αλλά με τις πνευματικές, οποιαδήποτε στιγμή μέσα στην ημέρα επιλέξουμε να Του αφιερώσουμε τον χρόνο μας. Το ότι δεν Τον βλέπουμε δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει, όπως δυστυχώς θα μας πούνε πολλοί εκεί έξω. Και τον ηλεκτρισμό δεν τον βλέπεις και την μαγνητική δύναμη και την ηλιακή ενέργεια και τη βαρύτητα δεν τη βλέπεις. Για φανταστείτε για μισή μόνο ώρα, έστω και ένα από όλα αυτά να σταματήσει να υπάρχει. Όλοι μας έχουμε βιώσει μια διακοπή ρεύματος, η οποία, ειδικά αν συμβεί σε βραδινή ώρα, μας προκαλεί ταραχή. Πολύ κακό λοιπόν για κάτι που δεν το βλέπουμε, είμαστε όμως σίγουροι ότι υπάρχει, γιατί βλέπουμε τα αποτελέσματά του. Το ίδιο και ακόμη περισσότερο ο Θεός, τον Οποίο δεν βλέπουμε, βλέπουμε όμως ξεκάθαρα τα αποτελέσματα της δημιουργίας Του, της αγάπης Του και την τέλεια προσωπικότητά Του καθημερινά στη ζωή μας.
Η φύση του Θεού
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι αιώνιος – διαβάσαμε για αυτό στο Γένεσις 1:1, καθώς επίσης και στον Ψαλμό 90:2: «Πριν γεννηθούνε τα βουνά και πάρει υπόσταση η οικουμένη, από πάντα και για παντοτινά εσύ ’σαι ο Θεός». Η γη υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ο ήλιος, το φεγγάρι, τα αστέρια όλα υπάρχουν εδώ και πάρα πολύν καιρό. Ο Θεός όμως που τα έπλασε με τα ίδια Του τα χέρια όλα, υπήρχε πολύ πριν από αυτά. Ακόμα και όταν το σύμπαν πάψει να υπάρχει, ο Θεός πάλι θα είναι εδώ. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα φτιαγμένα και εξαρτημένα από τη διάσταση του χρόνου – ο Θεός μας όμως όχι.
Επίσης ο Θεός μας είναι Άγιος. Μαρτυρεί γι’ αυτό όλη η φύση και οι αγγελικές δυνάμεις. Ειδικά τα σεραφίμ τα οποία συνεχώς Τον αποκαλούν «Άγιο». Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι ο Θεός μας είναι κάτι ξεχωριστό από εμάς τους ανθρώπους, είναι ανώτερος, είναι απόλυτα καλός και γεμάτος με τέλεια αγάπη. Δεν υπάρχει μέσα Του κανένα απολύτως ίχνος κακού. Η αγιότητά Του είναι κομμάτι της φύσης Του. Φύση η οποία αγαπάει τον αμαρτωλό, απεχθάνεται όμως την αμαρτία. Την απεχθάνεται, επειδή η αμαρτία έχει τη δύναμη να καταστρέψει το πιο όμορφο δημιούργημά Του, τον άνθρωπο. Είναι αυτή που απομακρύνει τον άνθρωπο από την παρουσία Του και το μόνο που θέλει ο Θεός για τον καθένα μας ξεχωριστά είναι να απολαμβάνουμε μια ζωή γεμάτη από την παρουσία και τις ευλογίες Του.
Ο Θεός μας είναι παντοδύναμος, είναι και παντογνώστης, γνωρίζει από τα πιο μεγαλά πράγματα, «Αυτός καθόρισε των αστεριών το πλήθος και δίνει στο καθένα κι ένα όνομα» (Ψαλμός 147:4), μέχρι και τις πιο μικρές λεπτομέρειες, όπως τον αριθμό από τις τρίχες στο κεφάλι μας. Είναι πανταχού παρών: «Πού να πάω μακριά από το Πνεύμα σου; και μακριά απ’ την παρουσία σου πού να φύγω; Αν ανεβώ στους ουρανούς, εσύ είσ’ εκεί· αν στρώσω το κρεβάτι μου στον άδη, εκεί είσαι πάλι» (Ψαλμός 139:7-8). Ό,τι και αν περνάμε, όπου και αν είμαστε, είτε στην εκκλησία είτε στο σπίτι μας είτε σε κάποιο ταξίδι, Εκείνος είναι πάντα εκεί δίπλα μας. Είναι ο πύργος και το φρούριό μας. Πάνω από όλα όμως ο Θεός μας είναι αγάπη. «Όποιος δεν αγαπάει, δε γνώρισε το Θεό, γιατί ο Θεός είναι αγάπη» (Α’ Ιωάννου 4:7-8). Δεν δίνει απλά αγάπη, δεν φέρεται απλά με αγάπη – είναι ο Ίδιος, η φύση Του αγάπη, η οποία κορυφώνεται στη θυσία του Χριστού. Το βλέπουμε επίσης μέσω των ευλογιών Του στη ζωή μας. Μέσω της χάρης και του ελέους Του, καθώς δεν μας τιμωρεί για της αμαρτίες μας, αλλά μας συγχωρεί και ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά Του για τον καθένα που θα Του ανοίξει τη καρδιά Του. Αυτή είναι η φύση του Θεού μας.
Η σχέση Του με τον κόσμο μας
Αρχικά εξουσιάζει τον κόσμο μας. Ζούμε σε έναν αβέβαιο κόσμο, όπου δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει το αύριο. Τα γεγονότα τρέχουνε πιο γρήγορα από όσο φανταζόμαστε. Η ανησυχία, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα είναι πάντα εκεί. Ας μην ξεχνάμε όμως, μέσα σε όλα αυτά, ότι ο Θεός είναι ακόμη στον θρόνο. Ο Θεός ελέγχει τα πάντα. Ο Θεός έχει ένα σχέδιο πίσω από τα πάντα και είναι Εκείνος που έχει γράψει ήδη το τέλος της ιστορίας αυτού του κόσμου. Τέλος το οποίο θα βρει όλους τους πιστούς Του νικητές.
Επίσης ο Θεός προσφέρει απλόχερα συγχώρηση και σωτηρία στους ανθρώπους. Το διαπιστώνουμε αυτό, καθώς κατανοούμε ότι ολόκληρη η Αγία Γραφή είναι η καταγραφή της προσπάθειας του Θεού να μας κερδίσει ξανά, να μας επαναφέρει σε μια σχέση επικοινωνίας και παρέας μαζί Του. Επειδή είναι άγιος και τέλειος, αυτό μπορεί να συμβεί μόνον όταν συνεχώς το αίμα Εκείνου μας καθαρίζει, ώστε να μας φέρει σε άμεση επικοινωνία μαζί Του. Ας μην το ξεχνάμε αυτό, κάθε φορά που ο εχθρός της ψυχής θα έρθει και θα μας πει: «Είσαι πολύ λίγος για τον Θεό. Είσαι πολύ μακρυά από τον Θεό. Αυτή τη φορά δεν θα σε συγχωρήσει ο Θεός. Ο Θεός θέλει μόνο τέλειους ανθρώπους». Όλα μα όλα τα παραπάνω είναι ψέματα, στη προσπάθειά του να μας απομακρύνει από τον Πατέρα μας. Ας μην τον ακούσουμε, ας τον βάλουμε στην άκρη και ας τρέξουμε με κάθε ευκαιρία στην ορθάνοιχτη αγκαλιά του Θεού μας. Εκείνου που εξουσιάζει τα πάντα, αλλά συγχωρεί όσους Του το ζητήσουν.
Επίλογος
Στην πνευματική μας πορεία είναι πάρα πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε σε βάθος ποια είναι η προσωπικότητα του Θεού, η φύση του Θεού και η σχέση του Θεού με τον κόσμο μας. Ο Θεός μας είναι ο Δημιουργός των πάντων, ο Κυβερνήτης όλων, αλλά ταυτόχρονα γεμάτος με τρυφερή αγάπη για τον καθένα μας ξεχωριστά. Μια αγάπη δίχως όρια και περιορισμούς, μια αγάπη που θα απολαμβάνουμε για πάντα στην παρουσία Του. Μια αγάπη που την εξέφρασε και μέσα από τη φύση, καθώς «τα ουράνια φανερώνουνε το μεγαλείο του Θεού και δείχνει το στερέωμα τα έργα που έχει φτιάξει» (Ψαλμός 19:2).
