Πιστεύουμε:
ότι ο Θεός αποκάλυψε τον Εαυτό Του στη φύση, στην ιστορία και στην καρδιά του ανθρώπου,
ότι ευδόκησε να κάνει σαφέστερη την αποκάλυψή Του σε δούλους Του, οι οποίοι μίλησαν κινούμενοι από το Άγιο Πνεύμα,
ότι, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αποκάλυψε τον Εαυτό Του πλήρως στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του Λόγου, ο οποίος ενσαρκώθηκε και είναι «το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας της υποστάσεως» του Πατέρα, και
ότι η πιστή αφήγηση των θείων αποκαλύψεων διατηρήθηκε μέσα στην Αγία Γραφή (άρθρα 1° και 2°).
Με το άρθρο 4 εισερχόμαστε στην κλασική προβληματική της γενικής και ειδικής αποκαλύψεως του Θεού. Αν ο Θεός δεν αποκαλυφθεί με κάποιον τρόπο σε μας, δεδομένων των ιδιοτήτων Του (άρθρο 3), τότε δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε τίποτα για Εκείνον. Με το άρθρο 4, η Ομολογία Πίστης μας διαγράφει έναν τέλειο κύκλο ανάμεσα στα πρώτα τέσσερα άρθρα, επισφραγίζοντας για ακόμα μία φορά τη σημασία και προτεραιότητα των Ιερών Κειμένων.
Ας δούμε λοιπόν τι λέει το άρθρο 4
Πρώτα από όλα έχουμε τη γενική αποκάλυψη του Θεού που πραγματοποιείται μέσω της φύσης, της ιστορίας και της συνείδησης του ανθρώπου (ο Θεός αποκάλυψε τον Εαυτό Του στη φύση, στην ιστορία και στην καρδιά του ανθρώπου).
Η διατύπωση αυτή υποστηρίζεται και από τον ίδιο τον λόγο του Θεού στις Γραφές.
Στον Ψαλμό 19, από την αρχή διαβάζουμε:
Τα ουράνια φανερώνουνε το μεγαλείο του Θεού
Ψαλμός 19:1-6
και δείχνει το στερέωμα τα έργα που έχει φτιάξει.
Η μια στην άλλη μέρα μεταδίδει αυτό το μήνυμα
κι η μια στην άλλη νύχτα μεταφέρει αυτή τη γνώση.
Χωρίς να ’χουν μιλιά και δίχως λόγια· η φωνή τους δεν ακούγεται.
Κι όμως σ’ όλη τη γη απλώθηκε η λαλιά τους,
οι λέξεις τους στα πέρατα της οικουμένης.
Στον ουρανό τον ήλιο εγκατέστησε.
Κι αυτός σαν νιόγαμπρος που βγαίνει απ’ τον κοιτώνα του·
χαίρεται σαν τον αθλητή το δρόμο του που τρέχει.
Επίσης, ο Παύλος στους Ρωμαίους γράφει γι’ αυτήν τη γενική αποκάλυψη του Θεού στη φύση, που καθιστά τους ανθρώπους αναπολόγητους ενώπιόν Του:
Αυτό γίνεται γιατί ό,τι μπορούν να γνωρίζουν για το Θεό τούς είναι γνωστό, αφού ο Θεός τούς το φανέρωσε. Δηλαδή, παρ’ ό,τι είναι αόρατες και η αιώνια δύναμη του Θεού και η θεϊκή του ιδιότητα, μπορούσαν να τις δουν μέσα στη δημιουργία, από τότε που έγινε ο κόσμος. Γι’ αυτό και δεν έχουν καμιά δικαιολογία
Ρωμαίους 1:19-20
Πράγματι, ο Θεός δεν άφησε τον Εαυτό Του αμαρτύρητο. Πάλι ο Παύλος στα Λύστρα θα πει στους ανθρώπους που θέλησαν να λατρέψουν τον ίδιο και τον Βαρνάβα σαν θεούς:
Αλλά δεν άφησε αφανέρωτο τον εαυτό Του· γιατί και τότε εκδηλωνόταν ευεργετώντας, στέλνοντάς σας από τον ουρανό βροχές και εποχές καρποφορίας, γεμίζοντας με τροφή και χαρά τις καρδιές σας
Πράξεις 14:17
Ο Θεός αποκαλύπτεται γενικά στον άνθρωπο και μέσω της θείας πρόνοιας, όπως αυτή εκτυλίσσεται μέσα στην ανθρώπινη ιστορία. Ο λαός του Θεού, ο λαός Ισραήλ είχε πολλές τέτοιες περιστάσεις να θυμηθεί και να διηγηθεί:
Δε θα τα κρύψουμε από τους απογόνους τους. Θα διηγηθούμε στη γενιά που έρχεται τα ένδοξα του Κυρίου έργα, τη δύναμή Του, και τα θαύματα που έκανε
Ψαλμός 78:4
Με την ίδια διάθεση, ο Στέφανος στον λόγο του, στο 7ο κεφάλαιο των Πράξεων των Αποστόλων, εδάφια 1-53, μιλά για την αποκάλυψη του Θεού μέσα στην ιστορία του λαού Του.
Τέλος, στη γενική αποκάλυψη του Θεού περιλαμβάνεται και η ανθρώπινη καρδιά, η συνείδηση του ανθρώπου με άλλα λόγια. Στο 2ο κεφάλαιο της Προς Ρωμαίους Επιστολής διαβάζουμε:
Όσο για τα άλλα έθνη, που δε γνωρίζουν το νόμο, πολλές φορές κάνουν από μόνοι τους αυτό που απαιτεί ο νόμος. Αυτό δείχνει πως, αν και δεν τους δόθηκε ο νόμος, μέσα τους υπάρχει νόμος. Η διαγωγή τους φανερώνει πως οι εντολές του νόμου είναι γραμμένες στις καρδιές τους· και σ’ αυτό συμφωνεί και η συνείδησή τους, που η φωνή της τους τύπτει ή τους επαινεί, ανάλογα με τη διαγωγή τους. Όλα αυτά θα γίνουν την ημέρα που ο Θεός θα κρίνει δια του Ιησού Χριστού τις κρυφές σκέψεις των ανθρώπων, όπως λέει το ευαγγέλιό μου
Ρωμαίους 2:14-16
O Θεός, πέρα από τη γενική αποκάλυψη του προσώπου Του, φανερώθηκε και φανερώνεται ειδικά στον άνθρωπο. Κατά την ευδοκία Του λοιπόν, ο Θεός κάνει σαφέστερη την αποκάλυψή Του σε δούλους Του, οι οποίοι μίλησαν κινούμενοι από το Άγιο Πνεύμα.
Στο ξεκίνημα της Προς Εβραίους Επιστολής διαβάζουμε:
Αφού ο Θεός τα παλιά χρόνια μίλησε στους προπάτορες πολλές φορές και με ποικίλους τρόπους δια των προφητών, σ’ αυτούς εδώ τους έσχατους καιρούς μίλησε σ’ εμάς μέσω του Υιού Του
Εβραίους 1:1-2
Και ο Πέτρος θα γράψει:
Γιατί καμιά προφητεία δεν προήλθε ποτέ από ανθρώπινο θέλημα, αλλά εμπνευσμένοι από το Άγιο Πνεύμα, αξιώθηκαν άγιοι άνθρωποι να μιλήσουν εκ μέρους του Θεού
Β΄ Πέτρου 1:21
Ο Θεός, λοιπόν, μίλησε ειδικά στον άνθρωπο με τη δύναμη του Πνεύματός Του, μέσα από την προφητεία, τα θαύματα, προσωπικές εμπειρίες, ποικίλους τρόπους, όπως διαβάσαμε στην Προς Εβραίους. Ολόκληρη η αποκάλυψη της Παλαιάς Διαθήκης και το κύρος της αναγνωρίζονται σε αυτά τα εδάφια.
Στη συνέχεια, ο Θεός αποκαλύφθηκε με τρόπο τελικό και ξεκάθαρο στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του Θεού Λόγου. Όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αποκάλυψε τον Εαυτό Του πλήρως στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του Λόγου.
Ο Ιωάννης θα ξεκινήσει το Ευαγγέλιό του με αυτά τα λόγια:
Απ’ όλα πριν υπήρχε ο Λόγος κι ο Λόγος ήτανε με το Θεό, κι ήταν Θεός ο Λόγος
Ιωάννης 1:1
Κι ο Παύλος θα γράψει στους Γαλάτες πως:
Όταν όμως έφτασε η ώρα που είχε καθορίσει ο Θεός, απέστειλε τον Υιό Του
Γαλάτας 4:4
Ο Λόγος αυτός έγινε σαρξ.
Ο Λόγος έγινε άνθρωπος κι έστησε τη σκηνή Του ανάμεσά μας και είδαμε τη θεϊκή του δόξα, τη δόξα που ο μοναχογιός την έχει απ’ τον Πατέρα, ήρθε γεμάτος χάρη θεϊκή κι αλήθεια για μας
Ιωάννης 1:14
Μάλιστα, η ειδική αποκάλυψη μέσω του Πνεύματος του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη σ’ Εκείνον πάντοτε έδειχνε και φώτιζε:
Ο Θεός είχε προαναγγείλει με τους προφήτες Του στις άγιες Γραφές το ευαγγέλιο για τον Υιό Του τον Ιησού Χριστό, τον Κύριό μας, ο οποίος, ως άνθρωπος, γεννήθηκε από τη γενιά του Δαβίδ, αποδείχτηκε όμως Υιός Θεού με δύναμη από το Πνεύμα που αγιάζει, όταν αναστήθηκε από τους νεκρούς ().
Ρωμαίους 1:2-3
Αυτή η αποκάλυψη στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού είναι η εικόνα του Πατέρα!
Αυτός είναι η ακτινοβολία του θεϊκού μεγαλείου και η τέλεια έκφραση της θεϊκής υπόστασης (ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτήρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ), κι αυτός συγκρατεί το σύμπαν με τη δύναμη του λόγου Του. Αφού με το σταυρικό Του θάνατο μας καθάρισε από τις αμαρτίες μας, κάθισε ψηλά, στα δεξιά του παντοδύναμου Θεού().
Εβραίους 1:3
Ας διαβάσουμε λοιπόν το άρθρο 4 πάλι στο σύνολό του:
Πιστεύουμε:
ότι ο Θεός αποκάλυψε τον Εαυτό Του στη φύση, στην ιστορία και στην καρδιά του ανθρώπου,
ότι ευδόκησε να κάνει σαφέστερη την αποκάλυψή Του σε δούλους Του, οι οποίοι μίλησαν κινούμενοι από το Άγιο Πνεύμα,
ότι, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αποκάλυψε τον Εαυτό Του πλήρως στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του Λόγου, ο οποίος ενσαρκώθηκε και είναι «το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας της υποστάσεως» του Πατέρα, και
ότι η πιστή αφήγηση των θείων αποκαλύψεων διατηρήθηκε μέσα στην Αγία Γραφή (άρθρα 1° και 2°).
