Το άρθρο 28 της Ομολογίας Πίστεως της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας αναφέρει:
Πιστεύουμε και ποθούμε την αιώνια ζωή, κατά την οποία όσοι έχουν σωθεί θα λάβουν την ένδοξη κληρονομιά στη Βασιλεία του Πατέρα, και θα ευλογηθούν πλήρως στην παρουσία και υπηρεσία του Θεού, τον Οποίο θα βλέπουν και θα απολαμβάνουν στους αιώνες των αιώνων. Αμήν!
Το πρώτο μέρος του άρθρου 28 αναφέρει: «Πιστεύουμε και ποθούμε την αιώνια ζωή».
Η αιώνια ζωή δεν είναι απλώς ζωή που δεν τελειώνει ποτέ, αλλά μια ατελείωτη πληρότητα ζωής. Η αιώνια ζωή δεν ξεκινά, όταν κλείνουμε τα μάτια μας και σταματά να χτυπά η καρδιά μας. Η αιώνια ζωή ξεκινά τη στιγμή κατά την οποία ένα άτομο μετανοεί και πιστεύει ότι ο Χριστός είναι η μόνη οδός προς τον Πατέρα Θεό και η μόνη γέφυρα που είναι ικανή να αποκαταστήσει τις διαταραγμένες σχέσεις μας με τον Ουράνιο Πατέρα.
- Ο Χριστός δίδαξε ξεκάθαρα ότι η αιώνια ζωή χαρίζεται σε όποιον πιστεύει σε Αυτόν: «Όποιος πιστεύει στον Υιό έχει αιώνια ζωή» (Iωάν. 3:36),
- «Σας βεβαιώνω πως όποιος δέχεται τα λόγια Μου και πιστεύει σ’ Αυτόν που Με έστειλε, έχει κιόλας την αιώνια ζωή…» (Ιωάν. 5:24),
- «Σας βεβαιώνω: όποιος πιστεύει σ’ Εμένα αυτός έχει την αιώνια ζωή» (Ιωάν. 6:47).
Στη συνέχεια, το άρθρο 28 αναφέρει: «…κατά την οποία όσοι έχουν σωθεί θα λάβουν την ένδοξη κληρονομιά στη Βασιλεία του Πατέρα».
Ο Θεός μάς έχει καλέσει «…σε μια κληρονομιά φυλαγμένη για σας στους ουρανούς, που δε φθείρεται, δεν έχει τίποτα το βέβηλο και δε μαραίνεται ποτέ» (Α΄ Πέτρ. 1:4). Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει κάτι που είναι απολύτως συγκλονιστικό:
Ο Θεός δε λυπήθηκε ούτε το μονογενή Του Υιό, αλλά Τον παρέδωσε στο θάνατο για χάρη όλων μας. Δε θα μας δωρίσει, λοιπόν, μαζί μ’ Αυτόν τα πάντα.
Ρωμ. 8:32
Ο Πατέρας Θεός έστειλε τα πάντα, ό,τι πολυτιμότερο είχε, για να ζήσει τη ζωή που έπρεπε να είχαμε ζήσει και να πεθάνει τον θάνατο που έπρεπε να είχαμε πεθάνει, ώστε μια μέρα να μας χαρίσει τα πάντα για πάντα. Λίγα εδάφια πιο πριν, ο Παύλος γράφει:
Αφού, λοιπόν, είμαστε παιδιά, είμαστε και κληρονόμοι. Κληρονόμοι του Θεού, που θα μετάσχουμε μαζί με το Χριστό στη θεϊκή δωρεά. Εφόσον συμμεριζόμαστε τα παθήματα του Χριστού, θα μετάσχουμε μαζί Του και στη δόξα Του.
Ρωμ. 8:17
Όσοι έχουμε υιοθετηθεί στη δική Του πνευματική οικογένεια είμαστε κληρονόμοι του Θεού και συγκληρονόμοι του Χριστού! Για αυτό και ο Χριστός αναφέρει:
…να θησαυρίζετε στον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκουλήκι ούτε σκουριά τούς αφανίζουν, και όπου κλέφτες δεν κάνουν διάρρηξη ούτε κλέβουν.
Ματθ. 6:20
Το τελευταίο μέρος του 28ου άρθρου αναφέρει: «…και θα ευλογηθούν πλήρως στην παρουσία και υπηρεσία του Θεού, τον Οποίο θα βλέπουν και θα απολαμβάνουν στους αιώνες των αιώνων» Αμήν.
Ο Ιώβ δηλώνει με βεβαιότητα ότι «…ξέρω ότι ο Λυτρωτής μου ζει» (Ιώβ 19:25). Ο Παύλος λέει ότι θα Τον δούμε «πρόσωπο με πρόσωπο» (Α΄ Κορ. 13:12), ενώ ο Ιωάννης ξεκαθαρίζει ότι «…θα Τον δούμε όπως πραγματικά είναι» (Α΄ Ιωάν. 3:2). Τότε, η κατοικία του Θεού θα είναι μαζί με τους ανθρώπους (Αποκ. 22:3). Για αυτό ο Χριστός προσεύχεται στον κήπο της Γεσθημανή:
Πατέρα, θέλω αυτοί που Μου έδωσες να είναι μαζί Μου όπου είμαι κι Εγώ, για να μπορούν να βλέπουν τη δόξα Μου, τη δόξα που Μου χάρισες, γιατί Με αγάπησες προτού να γίνει ο κόσμος.
Ιωάν. 17:24
Αυτό που κάνει την αιώνια ζωή ξεχωριστή δεν είναι η απουσία των προβλημάτων, της αμαρτίας, του θανάτου, του πένθους και του πόνου. Ούτε η μαλαματένια πολιτεία που θα λάμπει σαν καθαρό γυαλί, ούτε οι πύλες από μαργαριτάρια, ούτε η λάμψη της πόλης που θα είναι όμοια με πολύτιμο πετράδι, σαν τον ίασπι που κρυσταλλολάμπει, αλλά η άπλετη και ανεμπόδιστη παρουσία και επίγνωση του Ιησού Χριστού.
H επίγνωση του αιώνιου Τριαδικού Θεού αποτελεί την ουσία της αιώνιας ζωής, για αυτό και ο Χριστός δίδαξε:
Και να ποια είναι η αιώνια ζωή: Ν’ αναγνωρίζουν οι άνθρωποι Εσένα ως τον μόνο αληθινό Θεό, καθώς κι Εκείνον που έστειλες, τον Ιησού Χριστό.
Ιωάν. 17:3
Η Αγία Γραφή συνδέει άρρηκτα την αιώνια ζωή με το Πρόσωπο του Ιησού Χριστού και του Πατέρα.
Οι άνθρωποι στον κήπο της Εδέμ επαναστατήσαμε εναντίον του Θεού και εξοριστήκαμε από το δέντρο της ζωής (Γέν. 3:24). Επειδή όμως ο Θεός είναι «…πλούσιος σε έλεος κι έχει απέραντη αγάπη» (Εφεσ. 2:4), είναι «…πονετικός και γενναιόδωρος, ανεκτικός κι άμετρα σπλαχνικός» (Ψαλμ. 103:8), μας έσωσε «…όχι από έργα δικαιοσύνης, που εμείς πράξαμε, αλλά σύμφωνα με το έλεός Του μας έσωσε, διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Αγίου Πνεύματος το οποίο ξέχυσε επάνω μας πλούσια, διαμέσου τού Ιησού Χριστού του Σωτήρα μας· ώστε, αφού δικαιωθήκαμε διαμέσου τής χάρης Εκείνου, να γίνουμε κληρονόμοι σύμφωνα με την ελπίδα της αιώνιας ζωής» (Τίτ. 3:5-7). Επειδή μας σώζει με τη χάρη Του, στην Αποκάλυψη ο Απόστολος Ιωάννης βλέπει στη Νέα Ιερουσαλήμ έναν ποταμό να ρέει από τον θρόνο του Θεού και του Αρνίου, και «σε κάθε πλευρά του ποταμού στεκόταν το δέντρο της ζωής. Και τα φύλλα του δέντρου είναι για τη θεραπεία των εθνών» (Αποκ. 22:1-2).
Η πιο όμορφη σύνοψη περί της αιώνιας ζωής αναφέρεται στην Α΄ Ιωάννου 5, όπου διαβάζουμε:
Ο Θεός μάς χάρισε την αιώνια ζωή, κι αυτή η ζωή υπάρχει στην κοινωνία με τον Υιό Του. Όποιος έχει τον Υιό, αυτός μόνο έχει τη ζωή· όποιος δεν έχει τον Υιό του Θεού, αυτός δεν έχει ούτε τη ζωή.
Α΄ Ιωάν. 5:11-12
