Η Ε.Ε.Ε αναγνωρίζει δύο τελετές, το Βάπτισμα και το Δείπνο του Κυρίου, οι οποίες θεσπίστηκαν από τον Κύριο Ιησού Χριστό ως σημεία και σφραγίδες της Καινής Διαθήκης1.
Οι δυο αυτές τελετές αποτελούν ιερές διατάξεις που θεσπίστηκαν από τον Χριστό για την Εκκλησία Του, με σκοπό να σηματοδοτήσουν, να σφραγίσουν και να επιδείξουν σε όσους συμμετέχουν σε αυτές τη Διαθήκη της «Θείας Χάριτος» και τα αποτελέσματα της εν Χριστώ Ιησού Σωτηρίας. Οι τελετές αποτελούν απλώς μέσα που ξεχωρίζουν τον χαρακτήρα της Εκκλησίας, ενισχύουν και αυξάνουν την εν Χριστώ πίστη, οδηγούν σε υπακοή στον Θείο Λόγο και παραδειγματίζουν τον τρόπο να αγαπήσουμε αλλήλους και όλους, καθώς ως Εκκλησία ομολογούμε τον Αναστημένο Κύριο Ιησού Χριστό.
Οι τελετές δεν έχουν οποιαδήποτε «πνευματική δύναμη» από μόνες τους, ούτε εξαρτώνται καθ’ οιονδήποτε τρόπο από κάποια αρετή που απορρέει από την ευσέβεια ή την ευγενή πρόθεση αυτού που συμμετέχει σε αυτές. Οι τελετές, σύμφωνα με την Ε.Ε.Ε, εδράζουν στη δύναμη του Αγίου Πνεύματος και την ευλογία του Ιησού Χριστού, που τις θεσμοθέτησε.
Σχετικά με το βάπτισμα: Το βάπτισμα, που γίνεται πάντοτε στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, για τους μεν ενηλίκους, οι οποίοι δεν βαπτίσθηκαν κατά τη νηπιακή τους ηλικία, αποτελεί ομολογία πίστης στον Ιησού Χριστό, και δηλώνει ότι ο βαπτιζόμενος μετανοεί για το παρελθόν και επιζητεί άφεση των αμαρτιών του. Το βάπτισμα των ενηλίκων είναι επίσης σφραγίδα και επιβεβαίωση με τρόπο ορατό για την εν Πνεύματι Αγίω αναγέννηση, την υιοθεσία στο σώμα του Ιησού Χριστού και την ανάσταση στην αιώνια ζωή, αυτού που συμμετέχει στην τελετή2.
Το δε βάπτισμα στους ανηλίκους αποτελεί απλή μορφή αφιέρωσής τους από τους γονείς τους στον Κύριο, και παραδειγματίζει την ορατή εισαγωγή τους ως εν δυνάμει κατηχούμενων στον γενικό κύκλο των μαθητών του Χριστού στη συγκεκριμένη τοπική εκκλησία, η κοινότητα της οποίας συνομολογεί ότι μαζί με τους γονείς του ανηλίκου θα αποτελεί παράδειγμα με λόγο και έργο του σωτήριου μηνύματος του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού στη ζωή του βαπτιζομένου3. Αν και η τελετή αυτή συμβολίζει ζωηρά τον καθαρισμό της ψυχής από την αμαρτία, που οι προσευχόμενοι γονείς και η κοινότητα της τοπικής εκκλησίας ζητούν προσευχόμενοι για τον βαπτιζόμενο ανήλικο, ο πνευματικός καθαρισμός αυτός δεν επιτυγχάνεται ούτε μέσω της τελετής ή άλλων ορατών στοιχείων στον κάθε άνθρωπο, παρά μόνον από τη δύναμη του Πνεύματος του Άγιου. Αυτό είναι το μόνο σώζον βάπτισμα, το πνευματικό και αόρατο, το οποίο μόνον ο Χριστός μπορεί να πραγματοποιήσει στη ζωή του ανθρώπου4.
Σύμφωνα με την Ε.Ε.Ε. όσοι ομολόγησαν πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό ως ατομικό τους Σωτήρα πρέπει να βαπτιστούν. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά όλων όσοι ομολόγησαν την πίστη αυτή και έγιναν μέλη της ορατής Εκκλησίας Του5.
Τέλος, όσοι βαπτίστηκαν στο όνομα του Πατρός και του Υιού κι του Αγίου Πνεύματος σε οποιαδήποτε χριστιανική εκκλησία δε χρειάζεται να αναβαπτιστούν, δεδομένου ότι εκπληρώθηκε ήδη σ’ αυτούς η εντολή του Κυρίου.
Σχετικά με το Κυριάκο Δείπνο ή τη Θεία Ευχαριστία: Αυτή είναι η κατ’ εξοχήν τελετή που φανερώνει τον σύνδεσμο της κοινωνίας των πιστών Του με τον Κύριό τους Ιησού Χριστό, αλλά και με όλο τον λαό του Θεού6. Στην τελετή αυτή, τα στοιχεία του άρτου και του οίνου διανέμονται και λαμβάνονται με ευγνωμοσύνη ως ανάμνηση της θυσίας Του επάνω στον σταυρό, και της κληρονομίας που χαρίστηκε στον λαό Του ως απόρροια της Νέας Διαθήκης που σφράγισε η «θεία χάρη». Όλοι όσοι λαμβάνουν τα στοιχεία του άρτου και του οίνου με πίστη στο έργο του Ιησού Χριστού, μετέχουν με τρόπο πνευματικό «στο σώμα και στο αίμα του Κυρίου Ιησού Χριστού» για παρηγοριά, τροφή και αύξηση στη θεία χάρη, καθώς επιβεβαιώνουν την ένωση και την κοινωνία τους με τον Χριστό, εξαγγέλλουν κι ανανεώνουν την ευγνωμοσύνη και την αμοιβαία αγάπη και κοινωνία τους, όχι μόνο με τον Θεό, αλλά και με όλη την αδελφότητα, ως όμοια μέλη του σώματος του Ιησού Χριστού, της απανταχού Εκκλησίας Του.
Όλοι όσοι έκαναν δημόσια ειλικρινή ομολογία πίστεως στον Κύριο Ιησού Χριστό και αγαπούν να ζουν με τον τρόπο της αγάπης, της αλήθειας και της δικαιοσύνης του Ιησού Χριστού, δικαιούνται ύστερα από αυτοεξέταση να προσέλθουν στο Κυριάκο Δείπνο. Γι’ αυτό, από όσους λαμβάνουν μέρος στην τελετή του Δείπνου του Κυρίου αναμένεται να μπορούν να διακρίνουν και να τιμούν το σώμα του Κυρίου στην τοπική τους αδελφότητα. Αναμένεται να εξετάζουν με ειλικρίνεια τον εαυτό τους και να αναγνωρίζουν τις αστοχίες τους, αλλά και να έχουν πείνα και δίψα για τη δικαιοσύνη του Ιησού Χριστού χωρίς προσωποληψίες. Τέλος, με ευχαριστία στην καρδιά για τη δωρεά της χάρης και της αγάπης του Θεού στη ζωή τους, επιζητούν να ανανεώνουν τη διαθήκη της πίστης τους με τον Θεό, και την αγάπη τους προς όλους τους αγίους του Ιησού Χριστού, καθώς υπηρετούν με τα χαρίσματά τους και τη συνεισφορά τους την Εκκλησία Του. Οι τελετές του Βαπτίσματος και το Δείπνο του Κυρίο αποτελούν σφραγίδες της «θείας διαθήκης» που θεσμοθετήθηκαν από τον Θεό, με καταληκτικό ορίζοντα τη δεύτερη έλευση του Κυρίου Ιησού Χριστού, και σύμφωνα με την εκκλησιαστική τάξη της Ε.Ε.Ε. η διαχείρισή τους στην τοπική εκκλησία αποτελεί ευθύνη του τοπικού χειροτονημένου Λειτουργού και του Πρεσβυτερίου της.
Βιβλιογραφικές αναφορές
- Ρωμ. 4:11
- Ματθ. 28:19, Πράξ. 8:36-38
- Πράξ. 2:38-39, Α΄Κορ. 7:14
- Πράξ. 16:15,33
- Πράξ. 16:15, Πράξ. 16:33
- Ματθ. 26:26-30, Μάρκ. 14:12-26, Λουκ. 22:7-23, Ιωάν. 6:34-59, Α΄ Κορ. 11:23-26
