Άρθρο 19 – Περί αγιασμού

Μόνο η πίστη σώζει, αλλά η πίστη που σώζει δεν είναι ποτέ μόνη

Λόγια γνωστά αυτά του Λούθηρου. Ο Χριστός μάς σώζει, όχι για να μείνουμε ίδιοι. Μας δέχθηκε όπως ήμασταν… για να μας αλλάξει. Αυτή η αλλαγή είναι πολύ συγκεκριμένη. Το άρθρο 19 γράφει ότι:

…όσοι αναγεννήθηκαν και δικαιώθηκαν και υιοθετήθηκαν οφείλουν να αυξάνουν σε ομοιότητα προς τον Χριστό.

Δηλαδή, η αναγέννηση, η δικαίωση, η υιοθεσία με οδηγούν στην πράξη να μοιάσω στον Χριστό. Και μάλιστα το συγκεκριμένο άρθρο δίνει βαρύτητα στο ότι είναι οφειλή, είναι καθήκον για τον αναγεννημένο να αυξάνεται. Πώς γίνεται αυτό; Τα εδάφια που δίνει η Ομολογία Πίστης το εξηγούν.

Όταν προσευχήθηκε ο Χριστός, θυμάστε τι ζήτησε:

Με την αλήθεια Σου ξεχώρισέ τους από τον κόσμο· ο δικός Σου ο λόγος είναι αλήθεια. Όπως Εσύ έστειλες Εμένα στον κόσμο, έτσι κι Εγώ έστειλα στον κόσμο αυτούς· και για χάρη τους αφιερώνω και προσφέρω τον Εαυτό Μου σ’ Εσένα, ώστε κι αυτοί, με τη βοήθεια της αλήθειας, να είναι αφιερωμένοι σ’ Εσένα.

Ιωάν. 17:17-19

Αγιάζομαι, λοιπόν, ξεχωρίζομαι, μέσα στον κόσμο, με τον Λόγο του Θεού! Δηλαδή, «τι» μέσα από τον Λόγο; Η υπακοή στον Λόγο με αγιάζει.

Να εξαγνίζεστε και να είστε άγιοι, γιατί Εγώ, ο Κύριος, είμαι ο Θεός σας. Να τηρείτε τους νόμους Μου και να τους εφαρμόζετε. Εγώ, ο Κύριος, είμαι Αυτός που σας αγιάζω.

Λευιτ. 20:7-8

Γιατί η υπακοή στον Λόγο με αγιάζει;

Συνεπώς ο νόμος είναι άγιος, και οι εντολές του επίσης άγιες και δίκαιες και καλές.

Ρωμ. 7:12

Και οι τρεις αυτές περικοπές λένε το ίδιο. Προχωρώ στον αγιασμό, μοιάζω στον Χριστό, αγιάζομαι, όταν τηρώ τον νόμο του Θεού, επειδή ο νόμος του Θεού είναι άγιος.

Αυτό, τώρα, ξαναπλάθει το μυαλό μου. Το ανακαινίζει. Σκέφτομαι διαφορετικά. Αποκτώ άλλη νοοτροπία:

Σας παρακαλώ, λοιπόν, αδελφοί, χάρη των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσετε τα σώματά σας ως θυσία ζωντανή, άγια, ευάρεστη στον Θεό, η οποία είναι η λογική σας λατρεία.

Ρωμ. 12:1, ΠΕΡΓΑΜΟΣ

Πώς γίνεται όλη η ζωή μου λατρεία και θυσία;

Και να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά μεταμορφώνεστε διαμέσου της ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι [είναι] το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.

Ρωμ. 12:2, ΠΕΡΓΑΜΟΣ

Ο αγιασμός, λοιπόν, η μίμηση του Χριστού, δεν είναι μόνο τι κάνω, αλλά πώς σκέφτομαι! Λαμβάνει χώρα, επειδή ανακαινίζεται ο νους μου. Γιατί όλο αυτό; Επειδή αυτός είναι ο τελικός σκοπός του Χριστού:

Αλλά τώρα ο Χριστός, πεθαίνοντας ως άνθρωπος, σας συμφιλίωσε με το Θεό, για να σας παρουσιάσει μπροστά Του αγίους, αψεγάδιαστους και χωρίς καμιά κατηγορία εναντίον σας.

Κολ. 1:22

Όλο αυτό μπορεί και συμβαίνει, αυτή η σχέση με τον Λόγο του Θεού, που ανακαινίζει το μυαλό μας, επειδή οι πιστοί

…καλλιεργούν την ενότητα μαζί Του με την ενοίκηση του Αγίου Πνεύματος. Και τέτοιοι ήσασταν κάποτε μερικοί· αλλά με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού και με την ενέργεια του Πνεύματος του Θεού καθαριστήκατε από την αμαρτία, γίνατε λαός του Θεού και σωθήκατε από την επερχόμενη οργή του Θεού.

Α΄ Κορ. 6:11

Μέσα μας κατοικεί το Πνεύμα του Θεού. Η δύναμη του Αγίου Πνεύματος, η ενέργειά Του που έκανε το έργο της αναγέννησης, συνεχίζει να με αγιάζει.

Το έργο του αγιασμού –με την ενοίκηση του Πνεύματος– φυσικά είναι προοδευτικό. Η Ομολογία Πίστης γράφει πως οι πιστοί «…προοδεύουν στην υπακοή της αλήθειας». Ο προοδευτικός αγιασμός είναι μια διαδικασία που αγγίζει τις σκέψεις μου!

Τέλος, αδερφοί μου, ό,τι είναι αληθινό, σεμνό, δίκαιο, καθαρό, αξιαγάπητο, καλόφημο, ό,τι έχει σχέση με την αρετή και είναι άξιο επαίνου, αυτά να έχετε στο μυαλό σας.

Φιλιπ. 4:8

Φανερώνεται το τι έχει γίνει μέσα μου από το πώς σκέφτομαι για τους ανθρώπους, για την Εκκλησία, για τη ζωή, για τις δοκιμασίες, για όλα.

Ο προοδευτικός αγιασμός φανερώνεται με τις σχέσεις με τους ανθρώπους. «Να επιδιώκετε την ειρήνη με όλους…» (Εβρ. 12:14). Επίσης, φανερώνεται, καθώς τώρα «κυνηγάω», «επιδιώκω» αυτό που θέλει ο Θεός. «…επιδιώκετε και την αγιότητα, χωρίς την οποία κανείς δε θ’ αντικρίσει τον Κύριο» (Εβρ. 12:14). Όταν κυνηγάω κάτι, σημαίνει πως το έχω υιοθετήσει, το θέλω για μένα. Έχω φύγει από το πρέπει κι έχω πάει στο «θέλω».

Ο αγιασμός, τέλος, απλώνεται σε κάθε κομμάτι της ζωής μου.

Αντίθετα, όλη σας η συμπεριφορά να είναι άγια, όπως άγιος είναι κι ο Θεός που σας κάλεσε.

Α΄ Πέτρ. 1:15

«…αυτή η αγία ζωή είναι ο καρπός και η απόδειξη της σώζουσας πίστεως…»,  λέει παρακάτω το άρθρο 19.

Αφού λοιπόν, αγαπητοί μου, έχουμε αυτές τις υποσχέσεις, ας καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από καθετί που μολύνει το σώμα και την ψυχή. Ας ζήσουμε μια άγια ζωή με φόβο Θεού.

Β΄ Κορ. 7:1

Το άρθρο επίσης περιλαμβάνει την εξής αλήθεια: «….η ελπίδα του πιστού να μένει σ’ αυτού του είδους τη ζωή, είναι χάρις του Θεού…». Δηλαδή, το ότι επιμένω στον αγώνα του αγιασμού, οφείλεται στη χάρη που μου δόθηκε προαιώνια!

Μας διάλεξε πριν θεμελιώσει τον κόσμο, να γίνουμε δικοί Του δια του Χριστού, αψεγάδιαστοι στην τελική Του κρίση.

Εφεσ. 1:4

Είναι χάρις το ότι περιμένουμε το τέλος του κόσμου με ζήλο, κι αυτό μας σπρώχνει να θυμόμαστε πως η άγια ζωή αξίζει. Όλα τα άλλα θα μείνουν εδώ, θα καούν.

Αν, λοιπόν, τα πάντα θα διαλυθούν μ’ αυτόν τον τρόπο, σκεφτείτε ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά σας: Να είναι άγια κι αφιερωμένη στο Θεό, όσον καιρό θα προσμένετε με ζήλο και λαχτάρα τον ερχομό της ημέρας του Θεού. Τότε οι ουρανοί θα διαλυθούν στη φωτιά και τα στοιχεία της φύσεως θα καούν και θα λιώσουν.

Β΄ Πέτρ. 3:11-12

Τέλος, όταν όλο αυτό συμβεί, τότε η αγάπη του Θεού στη ζωή μας, έχει πετύχει τον σκοπό της: «…οι πιστοί καλούνται να φθάσουν σε τέτοια ωριμότητα και βεβαιότητα της πίστεως, ώστε η αγάπη του Θεού να πραγματοποιήσει πλήρως το έργο της σ’ αυτούς».

Tα νεα άρθρα σε email

Εγγραφείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε τα νέα άρθρα όταν δημοσιεύονται.

Scroll to top