Το πιο δυνατό στους Ψαλμούς είναι ότι ο Δαβίδ δεν «κάνει ποίηση» αλλά παρουσιάζει πράγματα που έζησε στη σχέση του και με τους εχθρούς του αλλά και με τον Θεό του. Σε κάποιες παρόμοιες στιγμές του παρελθόντος ταυτίστηκα με τον Ψαλμό 143, ο οποίος με στήριξε οδηγώντας με και στο τι να κάνω αλλά και στο τι να προσεύχομαι.
Τι να κάνω;
1. Να φέρω στη μνήμη μου τις μέχρι τώρα επεμβάσεις Του
«Θυμάμαι τις παλιές τις μέρες, πάνω σ’ όλα τα έργα σου στοχάζομαι»
εδ.5α
- Το πρώτο που κάνει το μυαλό είναι να κοιτάξει τη μαυρίλα του παρόντος και του μέλλοντος. Τότε πρέπει να το πειθαρχήσω και να κοιτάξω πίσω στην ευλογία του παρελθόντος.
- Γι’ αυτό ο Θεός σύστηνε στον λαό Ισραήλ να βάζουν μνημεία από πέτρες στις τοποθεσίες των επεμβάσεων του Θεού για να μην ξεχνούν ούτε αυτοί ούτε τα παιδιά τους. Μια καλή συνήθεια που τηρούν μερικοί είναι να σημειώνουν τις ευλογίες του Θεού και τις απαντήσεις Του σε αιτήματα προσευχής ή να τα γράφουν σε ένα χαρτάκι, να τα βάζουν μέσα σ’ ένα κουτί και να τα διαβάζουν όταν περνούν δυσκολίες ή στο τέλος της χρονιάς.
2. Να φέρω στη μνήμη μου τη δύναμη του Θεού στον Oποίο πιστεύω
«… και συλλογίζομαι τα όσα έχεις φτιάξει»
εδ. 5β
- Θυμούμενος τις μέχρι τώρα επεμβάσεις Του φέρνω στη μνήμη τη δύναμη του Θεού όπως εκδηλώθηκε στη ζωή μου μέχρι τώρα. Και από κει επεκτείνομαι στο να σκεφτώ τη δύναμη του Θεού πέρα από μένα.
- Θυμηθείτε ότι σε πάρα πολλούς Ψαλμούς του ο Δαβίδ έτσι ξεκινά, με αναφορά στον Θεό που έπλασε τον ουρανό και τη γη.
- Για μας τους πιστούς της Κ.Δ., όμως, η ανάσταση του Χριστού είναι ακόμη μεγαλύτερη απόδειξη της μεγαλειότητας της δύναμης του Θεού που είναι διαθέσιμη σ’ εμάς.
« …και ποιο είναι το υπερβολικό μέγεθος της δύναμής του… σύμφωνα με την ενέργεια της κυρίαρχης εξουσίας τής δύναμής του· την οποία ενέργησε στον Χριστό, καθώς τον ανέστησε από τους νεκρούς· και τον κάθισε στα δεξιά του στα επουράνια»
Εφ. 1: 19-20 (Φίλος)
3. Να στραφώ σ’ Εκείνον και να μην εγκλωβιστώ στις σκέψεις μου
Σ’ εσένα υψώνω τα χέρια μου· σαν διψασμένη γη η ψυχή μου σ’ εσένα στρέφεται. εδ. 6
… σ’ εσένα ελπίζω· …σ’ εσένα τη ζωή μου εμπιστεύτηκα. εδ.8
…κατέφυγα σ’ εσένα. εδ. 9β
…γιατί σου είμαι αφοσιωμένος. εδ. 12γ
- Η προσευχή του Ιωσαφάτ στο Β’ Χρονικών 20:5-12 είναι υπόδειγμα όλων αυτών που εκθέτει ο Ψαλμωδός. Ξεκινά μιλώντας στον Θεό για τη μεγάλη Του δύναμη (εδ. 6), συνεχίζει αναφέροντας τι θαυμαστά έχει κάνει στο παρελθόν για τον λαό Του (εδ. 7-9) και μετά παρουσιάζει στον Θεό το πρόβλημα (εδ. 10-11). Κλείνει με την παραδοχή της αμηχανίας του αλλά και της εστίασης σ’ Εκείνον (εδ. 12).
- Εμείς εγκλωβιζόμαστε στις σκέψεις μας και προγραμματίζουμε τις δικές μας ανθρώπινες ενέργειες (δες Παρ. 3:5-6).
4. Να συνεχίσω να φέρομαι σε όλους όπως ο Θεός θέλει.
…μάθε μου, Κύριε, το δρόμο που πρέπει να πορεύομαι, εδ. 8β
Δίδαξέ με να κάνω αυτό που θέλεις… εδ. 10
- Στις μεγάλες δοκιμασίες δύο είναι τα συνήθη αποτελέσματα. Είτε να χάσω κάθε δύναμη είτε να γίνω σκληρός.
- Πιθανώς να έχετε ακούσει ξανά την ιστορία με τα καρότα, το αυγό και τον καφέ.
Μια κοπέλα επισκέφτηκε τη μητέρα της να της πει τον πόνο της. Δεν ήξερε πλέον τι να κάνει για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της. Η μητέρα της γέμισε με νερό τρία δοχεία και τα έβαλε στη φωτιά. Έριξε στο ένα καρότα, στο άλλο αυγά και στο τρίτο κόκκους καφέ. Αργότερα, έβγαλε τα καρότα και τα αυγά και έριξε τον καφέ σε ένα φλιτζάνι.
Η μητέρα της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα κι εκείνη διαπίστωσε φυσικά ότι ήταν μαλακά. Μετά, της ζήτησε να σπάσει ένα αυγό. Διαπίστωσε όπως περίμενε ότι το αυγό ήταν σφιχτό. Τέλος, της ζήτησε να πιεί μια γουλιά καφέ. Το έκανε και χαμογέλασε με το πλούσιο και μεστό άρωμά του. «Τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα;» ρώτησε η κόρη.
Η μητέρα εξήγησε πως τα καρότα, τα αυγά και ο καφές είχαν αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες. Το καθένα, όμως, είχε αντιδράσει διαφορετικά. Τα καρότα μπήκαν στο νερό δυνατά και σκληρά. Όταν όμως το νερό έβρασε, εκείνα έγιναν μαλακά κι αδύναμα. Το αυγό ήταν ρευστό. Όταν όμως το νερό έβρασε, το εσωτερικό του σκλήρυνε. Οι κόκκοι του καφέ όμως άλλαξαν το ίδιο το νερό. «Ποιο από αυτά είσαι εσύ παιδί μου;»
Είσαι καρότο, αυγό ή καφές;
Είσαι το καρότο που με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις, μαλακώνεις και χάνεις τη δύναμή σου;
Είσαι το αυγό που ξεκινά με μαλακή καρδιά και με τη θερμότητα σκληραίνει;
Εάν είσαι σαν τον κόκκο του καφέ, τότε, όταν τα πράγματα δεν είναι και στα καλύτερά τους, εσύ γίνεσαι καλύτερος και αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου.
Τι να Tου ζητήσω;
1. Να μου μιλήσει
Κύριε, άκουσε την προσευχή μου, δώσε την προσοχή σου στην ικεσία μου! εδ. 1
Σύντομα δώσ’ μου, Κύριε, απόκριση… εδ. 7α
- Μια από τις συνήθεις ψυχολογικές αντιδράσεις μας στις μεγάλες δυσκολίες είναι ν’ ακούμε τη φωνή του Διαβόλου, που έρχεται να διαβάλλει τον Θεό και να μας πει: «Σ’ εγκατέλειψε τώρα. Εσύ φταις. Είσαι μόνος/η σου. Ο Θεός κρύφτηκε.» Αλλά δεν είναι αλήθεια αυτό, όπως δεν ήταν και στον Παράδεισο. Εμείς παίζουμε κρυφτό με τον Θεό, όχι Εκείνος.
2. Να μου δώσει την αίσθηση της παρουσίας Του
…μην κρύβεις από μένα την παρουσία σου
εδ. 7β
- Σε τέτοιες δύσκολες στιγμές, όταν ο Διάβολος θέλει να μας πείσει ότι έχουμε μείνει ολομόναχοι, έχουμε ανάγκη και μπορούμε να ζητήσουμε μια καινούρια αίσθηση της δικής Του παρουσίας.
«Τον Κύριο ζητήστε και τη δύναμή του· γυρεύετε ακατάπαυστα την παρουσία του.»
Α’ Χρονικών 16:11
3. Την αίσθηση της ανανέωσης της αγάπης και του ελέους Του κάθε πρωί.
Απ’ το πρωί κάνε να νιώσω την αγάπη σου… εδ. 8α
Απ’ την αγάπη σου για μένα θα…12α
- Όταν στο κλείσιμο μιας μέρας το βάρος φαντάζει ασήκωτο, είναι πολύ σημαντικό να θυμάμαι ότι το επόμενο πρωινό νέα χάρη και νέο έλεος είναι διαθέσιμα, όπως υπέροχα θυμάται ο Ιερεμίας μέσα στους δικούς του Θρήνους. (3:21-26)
4. Να μου δείχνει το πώς να φέρομαι κατά το θέλημά Του
Μάθε μου, Κύριε, το δρόμο που πρέπει να πορεύομαι, εδ. 8β
Δίδαξέ με να κάνω αυτό που θέλεις… ας με καθοδηγεί το Πνεύμα σου στο δρόμο το σωστό. εδ. 10
- Αφού θέλω να κάνω το σωστό, του ζητάω τη σοφία Του να με οδηγήσει μέσω του Λόγου Του και του Αγίου Πνεύματος στις σωστές αντιδράσεις, στα σωστά αισθήματα, στις σωστές αποφάσεις και κινήσεις.
5. Να με ελευθερώσει από τους εχθρούς μου κι απ’ τη θλίψη
Λευτέρωσέ με απ’ τους εχθρούς μου, Κύριε· εδ. 9α,
…χάρη στη δικαιοσύνη σου, βγάλε με από τη θλίψη. εδ. 11β
- Δε χρειάζεται να είμαι ο υποκριτής υπερπνευματικός πιστός που δεν τολμάει να ζητήσει απελευθέρωση από τους ανθρώπους και τη θλίψη που μου προκαλούν, μήπως και δεν του αρέσει αυτό του Θεού και μήπως έτσι αμφιβάλλω για τις αποφάσεις Του! «Μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού»
6. Να μου δώσει ξανά ζωή
Όπως μου υποσχέθηκες, Κύριε, δώσε μου τη ζωή·
εδ. 11α
- Βεβαίως και ο Θεός δίνει ζωή σε όποιον αμαρτωλό, νεκρό για τις αμαρτίες του ζητάει τη χάρη Του («ζωοποίησε»). Αλλά όταν περνάμε μεγάλες δυσκολίες νιώθουμε πως κάθε ίχνος ζωής και δύναμης έχει χαθεί από μέσα μας.
- Τότε του ζητούμε να μας δώσει ξανά από τη ζωή Του.
- Το βίωμα του πάθους και την ανάστασης του Κυρίου, το σλόγκαν «Χωρίς Γολγοθά δεν έχει Ανάσταση», είναι βίωμα του αφοσιωμένου πιστού του Κυρίου. (Θυμηθείτε το Ωσηέ 6:1-3)
7. Να φανεί η δικαιοσύνη Του
…απάντησέ μου, μες στη δικαιοσύνη σου. εδ. 1
χάρη στη δικαιοσύνη σου, βγάλε με από τη θλίψη. Απ’ την αγάπη σου για μέναθα εξολοθρέψεις τους εχθρούς μου και θα εξοντώσεις όλους που με θλίβουνε… εδ. 11β-12
- Ακόμη και στην Αποκάλυψη στον θρόνο του Θεού οι ψυχές των μαρτύρων που βρίσκονται στην παρουσία του Θεού, ζητούν δικαιοσύνη και εκδίκηση. (Αποκ. 6:9-11) Και δεν τους λέει ο Θεός: «Επ! Τι ‘ναι αυτά; Δεν ντρέπεστε; Στον παράδεισο είστε!!!» Ο Θεός έχει πάντα τον δικό Του κατάλληλο χρόνο στον οποίο θα φανερώσει τη δικαιοσύνη Του επάνω στην αδικία που υποφέρουμε.
Εύχομαι ο Ψαλμός αυτός να αποβεί και στη δική σου ζωή μια ευλογία είτε βιώνεις τώρα μια δύσκολη κατάσταση είτε τη βιώσεις στο μέλλον.