To «Ρόδο της Μεταρρύθμισης», είναι η απεικόνιση ενός λευκού ρόδου. που στέκεται σε ένα γαλάζιο ορίζοντα στεφανωμένο από ένα χρυσό δακτύλιο όπου στο κέντρο του ξεχωρίζει μια κόκκινη καρδιά που εμπεριέχει έναν μαύρο Σταυρό. Το «Ρόδο» είναι, κατά τη μαρτυρία του ίδιου του Μαρτίνου Λούθηρου, η «ζωγραφισμένη του σφραγίδα», το «σύμβολο της θεολογίας του».
Όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά αποκαλύπτει στην αλληλογραφία του με τον φίλο του Lazarus Spengler, στις 8 Ιουλίου του 1530, το «Ρόδο» ως «σύμβολο της θεολογίας του» αποκωδικοποιείται ως εξής:
- Πρώτα υπάρχει ένας μαύρος σταυρός που βρίσκεται στο κέντρο μιας καρδιάς, που διατηρεί το φυσικό της χρώμα (κόκκινο), έτσι ώστε «εγώ ο ίδιος» να θυμάμαι ότι μόνο η πίστη στον Εσταυρωμένο σώζει: «πραγματικά, όποιος πιστεύει με την καρδία του οδηγείται στη δικαίωση» (Ρωμαίους 10:10).
- Αν και μαύρος ο σταυρός, ένας σταυρός που θανατώνει και προκαλεί πόνο, τελικά αφήνει την καρδιά στο φυσικό της χρώμα. Δηλαδή, δεν καταστρέφει τη φύση της, δεν θανατώνει, αλλά μάλλον ζωντανεύει. «Ο δίκαιος εξαιτίας της πίστεώς του θα ζήσει» (Ρωμαίους 1:17).
- Αυτή η κόκκινη καρδιά βρίσκεται στη μέση ενός λευκού ρόδου, για να δείξει ότι η πίστη δίνει χαρά, ανάπαυση και ειρήνη. Με άλλα λόγια, τοποθετεί τον πιστό σε ένα λευκό, χαρούμενο περιβάλλον, γιατί η πίστη δίνει ειρήνη και χαρά, όπως δεν μπορεί να δώσει ο κόσμος (Ιωάννης 14:27).
- Ο λόγος για τον οποίον το ρόδο είναι λευκό και όχι κόκκινο είναι γιατί το λευκό είναι το χρώμα των πνευμάτων και των αγγέλων (Ματθαίος 28: 3, Ιωάννης 20:12).
- Αυτό το λευκό ρόδο ξεπροβάλλει από έναν γαλάζιο ορίζοντα, σύμβολο ότι μια τόσο μεγάλη χαρά που η πίστη γεννά στο πνεύμα του ανθρώπου είναι μόλις η αρχή της θείας χαράς, που ξεκινάει τώρα και βεβαιώνεται από την ελπίδα όσων μέλλουν να αποκαλυφτούν.
- Τέλος, τον γαλάζιο ορίζοντα στεφανώνει ένας χρυσός δακτύλιος, σύμβολο ότι η ουράνια ευλογία διαρκεί για πάντα και δεν έχει τέλος. Αυτή η ευλογία είναι μοναδική, πέρα από κάθε χαρά και κάθε αγαθό, όπως ο χρυσός είναι το πολυτιμότερο και το καλύτερο απ’ όλα τα μέταλλα.